Konak sa zapadne strane, između paraklisa sv. Dimitrija i sv. Save Srpskog i velikog novog konaka, podignut je 1639/1640, u doba uprave igumana Teodosija, dok su viši delovi iz 1777. godine.
Teodosijev konak se naslanja na stari, antički i ranovizantijski zid. Severni deo igumenarije je izgrađen 1558.godine zaslugom igumana Genadija, a velika obnova je bila početkom 17.veka ili 1640.godine pod rukovodstvom igumana Teodosija (zbog čega se danas i naziva Teodosijev konak) kada se proširuje sve do velikog konaka. 1651.godine u vreme igumana jeromonaha Viktora obnova južnog dela igumenarije biva završena, dok je potpuno nova izgradnja severnog dela igumenarije bila završena 1640.godine. Igumenarija je izgrađena sa otvorenim lučnim tremovima prema dvorištu. Iste godine, na tpećem spratu ovog konaka, upisao je svoje ime kao ktitor proiguman Teodosije. Zatvoreni doksati od drugog do četvrtog sprata postavljeni su ispred fasade srednjeg dela ovog konaka 1779, odnosno 1891. godine.
U severnom delu igumenarije se nalazila pekara koja je stradala u požaru 2004.godine. kao i cela Igumenarija. U okviru igumenarije 1779.godine bivaju izgrađena dva paraklisa: Svetog Dimitrija na trećem spratu i Svetog Save srpskog na četvrtom spratu koji ima kupolu.
severni deo Igumnenarije
Teodosijev konak
Igumenarija, spoljašni deo (2011)
55. Natpisi man.Hilandara
|